Dit is de 10e week van mijn Swimming Obese programma. Nog 2 weken en dan zitten de 12 weken er op. En wat heb ik er van genoten. Echt, ik vind het zwemmen ontzettend leuk. Maar ik heb ook besloten om er voorlopig even mee te stoppen.
Het zwemmen is voor mij een fijne manier van bewegen. Ik voel me beter thuis in het zwembad dan in de sportschool.
De maandagavonden zijn de conditietrainingen erg afwisselend. Van baantjes zwemmen, tot zwemmen met een bal of een buis, het is een leuke manier van bewegen in het water.
De woensdagochtend conditietraining is meer baantjes trekken. Slag naar keuze, snel, langzaam maar altijd heen en weer 🙂
De vrijdagochtend doe ik aan aquajogging. Jee, wat is dat vermoeiend, maar erg leuk op de opzwepende muziek.
Ik had nooit gedacht dat ik dit leuk zou vinden. In deze twaalf weken heeft niemand mij naar het zwembad hoeven sturen. Nee, ik ben altijd uit mijzelf gegaan. Geen probleem. Nimmer geen zin gehad, alleen toen ik ziek was twijfelde ik enorm. Maar na twee weken pauze ben ik er weer vol tegen aan gegaan.
Na 10 weken merk ik nog weinig resultaat. Als doel had ik -18 kilo gesteld. Ik weet dat ik mij niet aan een streng voedingsschema heb gehouden. Dus dat doel is niet gehaald. Toch is er 6 kilo vanaf en voor mij misschien nog belangrijker, ook nog eens 10 cm in omvang.
Helaas is er wel nog een ander resultaat zichtbaar. Dat zijn de flushes als gevolg van de rosacea en couperose. Deze zijn merkbaar toegenomen nadat ik ben gaan zwemmen. En laten we wel wezen, dat chloor kan ook niet goed zijn voor je huid. Voor niemand niet. Maar voor mijn gezicht zeker niet. En wat voelt dat vervelend. Ik heb er de laatste week zo’n last van. De roodheid, het gloeien, het droge en het trekken van de huid. Je gezicht is toch je visitekaartje, en die is momenteel niet wat het zou moeten zijn of hoe ik zou willen dat het is.
Ik hoop dat ik door rust te nemen van het zwemmen mijn huid ook wat rust kan geven. Misschien verbetert het dan langzaam aan weer en voel ik me weer iets comfortabeler.
Uiteraard moet ik wel blijven bewegen en dus moet ik op zoek naar een andere vorm van bewegen. Dus als iemand tips heeft…? 😉
Nog steeds dwaalt het succesverhaal van de Hormoonfactor door mijn hoofd. Zou ik dat dan toch moeten proberen? Ik ga zo maar eens een start maken in het lezen van het boek Hormoonbalans voor vrouwen. Wie weet geeft me dat de steun in de rug die ik nodig heb!
De hersenspinsels van Kris 